Aproin Digital 183 / Vivienda unifamiliar en Montalvo  

Vivienda unifamiliar en Montalvo

Sanxenxo

Se premia la calidad del proyecto de vivienda tanto en los espacios proyectados como en los materiales y técnicas utilizadas, propuesta de diseño contemporáneo que es a la vez un ejercicio de bioconstrucción y eficiencia energética, el resultado, un hogar eficiente, sereno y bello, relacionado con su entorno inmediato.

Arquitecto

Rodríguez + Pintos arquitectos, S.L.P.

Describir un proyecto no es solo hablar de su resultado final, sino también del camino que recorremos juntos.
Este camino compartido está lleno de conversaciones, interés mutuo, respeto y paciencia, y está impulsado por la ilusión de crear algo excepcional.

En este sentido, nuestro proyecto busca enriquecer la noción de “hogar” a partir de las consideraciones sobre el estilo de vida y las necesidades expresadas por Nuria y Jonathan. 
Más allá de su respeto y curiosidad naturales por la arquitectura, ellos han facilitado enormemente este proceso, sin darse cuenta de que los valores que aportan, que pueden considerar normales, son excepcionales en la actualidad. 


Nos han escuchado con atención, aceptando nuestros consejos y mostrando una gran paciencia, comprendiendo que un proyecto, que también es un proyecto de vida, requiere tiempo y reflexión.
Por supuesto, también hemos aplicado nuestro conocimiento profesional en este proyecto. Hemos analizado estrategias de Arquitectura Pasiva, reducción de la demanda energética, mejora del confort natural, iluminación adecuada, calidad constructiva y proporción de espacios. 


Además, hemos considerado el contexto físico para determinar la ubicación ideal de la vivienda, teniendo en cuenta la orientación solar, la ventilación y las vistas.

Nos hemos inspirado en la tradición constructiva, utilizando técnicas basadas en la simplicidad y la economía de medios, compatibles con la tecnología local.

Hemos seleccionado materiales nobles como el zinc que sirve de envolvente exterior a gran parte de la vivienda o la madera contralaminada vista en el interior por su doble función estructural y de acabado, ambos con una durabilidad comprobada, un bajo costo de mantenimiento y una huella de carbono reducida, consiguiendo una edificación centrada en la circularidad.

Además, hemos incorporado estrategias constructivas para optimizar el uso de energía y fomentar la autosuficiencia energética de la vivienda, contribuyendo de manera responsable a un entorno sostenible.

El uso de tecnologías pasivas como un intercambiador tierra-aire, la chimenea solar y el flujo de aire a través de muros inerciales permite un enfriamiento pasivo de la vivienda en verano y un calentamiento pasivo en invierno.

El proyecto se compone de dos piezas principales alineadas con los límites de la parcela, cada una destinada a usos específicos.

La conexión entre estas piezas resuelve el acceso, las circulaciones principales y se abre hacia el entorno, indicando la transición a un espacio privado y lleno de vida.

Consideramos el exterior como una extensión natural de la vivienda, donde los límites entre interior y exterior son difusos, permitiendo su uso en diferentes condiciones climáticas.

Hemos diseñado un hogar que se caracteriza por su serenidad, con una escala humana y el uso de materiales naturales. Valoramos la proporción, la autenticidad de los materiales y la durabilidad por encima de las tendencias pasajeras. El resultado es un diseño racional y sensato, sin alardes innecesarios.

Unha pequena e modesta construción anexa (antigo forno) existente no patio exterior de acceso, que no seu momento quedou sen rehabilitar, propúxose dende a Consellería de Cultura para acoller os mencionados servizos.

As principais dificultades agochábanse en dar resposta a un programa excesivamente extenso e complexo nos apenas 30 m² útiles da pequena construción existente:

tenda, espazo para catas didácticas, incluindo mobiliario para exposición e almacenaxe de viños galegos, material promocional e publicacións, mostrador para atención, viñoteca, lavacopas, vertedoiro, mesa/cadeiras para catas interior/exterior, aseo adaptado...., mantendo e integrando nos novos usos o vello capelán do forno, e ao tempo facendo accesible un lugar a cota notablemente inferior á de acceso.

Ante a imposibilidade de que a construción existente acollese a totalidade do programa, optouse por trasladar o aseo adaptado a un novo volume independente acaroado, máis baixo, que ademáis permitise prolongando a súa cuberta nunha marquesiña acoller dalgún xeito a entrada, e á vez mitigar a excesiva altura, moderando as proporcións e carácter pouco afortunados dunha antiga reforma da fachada. Cumpriu tamén readaptar o acceso e os pequenos espazos exteriores para facilitar a accesibilidade cara a entrada e nas novas áreas.

Xa no interior, nun labor de minucioso amoblamento, o mostrador central resolve a indispensable diferenza de usos (tenda/área catas) e niveis, ao tempo que acolle viñoteca, vertedoiro, lavalouza e almacenaxe. Desdóbrase e elévase lixeiramente para a atención ao público, onde o material, madeira de pino, tamén se fai máis amable para o contacto directo.

Pero será sobre de todo o moble expositor mural, cos andeis botelleiros os que lle dan singularidade ao espazo. Unha secuencia alternada de variñas metálicas e táboas de pino, horizontais nun fronte, e verticais no outro, que se continúan e transforman en lamas de teito para tratar de resolver o pequeno caos anterior de pontóns e trabes, unificando visualmente e dinamizando o espazo, permitindo mesmo xerar a sensación de amplificación do pequeno recinto.

O pino claro e o taboleiro lacado branco son materiais sinxelos que se superpoñen con transparencia aos muros de pedra existentes, coa vocación de deixarlle o protagonismo ás etiquetas das botellas das diferentes denominacións de orixe dos viños galegos.

No mesmo sentido vai o solo continuo de microcemento que unicamente se interrompe para deixar que emerxa o forno interior.

Xunto as lamas de madeira do falso teito contribúen ao acondicionamento acústico do local, os paneis de heraklit tamén con illamento térmico incorporado, colocados sobre delas.

Punto de atención e o mobiliario da zona de catas (mesas, cadeiras…) deséñanse empregando os mesmos materiais que no expositor, aos que se engade o silestone branco no mostrador central de servizos.

Exteriormente o novo volume do pequeno aseo érguese con pedra en pezas abuxardadas e intencionadamente grandes, nun despece abstracto, contrapoñéndose á mampostería tradicional existente. Ambos volumes xónguense coa cuberta metálica revestida en aceiro corten prolongada na marquesiña de acceso. Materiais, pedra e corten, xa presentes no patio e noutras edificacións e elementos exteriores do museo.

No ingreso á nova peza aprovéitase para situar as instalacións de climatización, escamoteadas no espesor do cerramento tralas lamas tamén de corten. No interior do aseo, á pedra vista engádense despeces con paneis de resina termoendurecida en tonalidade corten, con continuidade no falso teito e nas carpintarías de acceso.

A renovación da cuberta de tella, limpeza, saneado e encintado das fábricas pétreas, incorporación de forxados sanitarios, instalacións e carpintarías, pavimentacións e urbanización exterior, equipamento así como o deseño de mobiliario exterior e interior en sintonía coa reforma completan unha intervención dunha complexidade que pouco se corresponde coa modestia da superficie e do orzamento.